четверг, 23 февраля 2012 г.

მითხრა, რომ მაღმერთებდა და იმიტომ არ დამაინტერესაო...


         დამაფიქრა, მივხვდი რომ ნაწილობრივ მასე შეიძლება იყოს... შინაგანად მეც ვფიქრობდი ასე, თუმცა საბოლოოდ მან გამხადა მზად მყოფი, რომ ამაზე თამამად მეფიქრა.
        არ უნდა გაღმერთებდეს...ერთადერთი გატაცების წყარო შენ არ უნდა იყო არასდროს, შენს გარდა გარე სამყაროსაც უნდა ხედავდეს... იმიტომ რომ ნებისმიერ გატაცებას ახლავს გავლა, ადრე თუ გვიან ოღონდ აუცილებლად ახლავს... ტკბილი სიზმრიდან გამოღვიძება უფრო მტკივნეულია, ვიდრე გაგეღვიძოს ჩვეულებრივი სიზმრიდან. 
        ის რაც უნდა ვთქვა, ის რისი მოსმენაც ვეჭვობ რომ შეგიძლია, ის გზა რაც ჩაკეტილია, როდის გაიხსება? ჩემთვის არ არის რთული სხვას მოვუსმინო, ჩემთვის რთულია რჩევის მიცემა...

        უნდა ვთქვა, ამოვღერღო, ავმოქმედდე, ავმუშავდე, ავფეთქდე, ამოვისუნთქო, ავმოძრავდე,  ამოვიდე, საკუთარი თავიდან ამოვმისამართდე, გავნაწილდე, ძალები სურვილებივით მოვიზიდო, გავძლიერდე, გამოვცნობიერდე, სიცოცხლე მოვასწრო...
           
         სურვილი მაქვს ერთი - საკუთარ თავთან მშვიდი და დადებითი მინდა ვიყო, სულ მინდა ბევრი სათქმელი მქონდეს, რამდენად ვიტყვი არ მაღელვებს, მინდა მქონდეს სათქმელი... 

         ღმერთმა მინდა განსასჯელი სხვისი საქციელების განსჯის უნარი მომაკლოს...